نمایشگرهای مخصوصِ بازی با قابلیت‌ها و اندازه‌های مختلف، و حتی با تنوع قیمتِ بیش‌تر عرضه می‌شوند .انتخاب مناسب‌ترین نمایشگر مخصوص بازی معمولا مسئله‌ای شخصی و منوط به مقایسه‌ی جنبه‌های مختلف است.
اما چه چیزهایی را باید در مورد نمایشگر مخصوص بازی مدنظر قرار داد؟
این پرسش را در ادامه با ارائه‌ی اطلاعات بیش‌تر پاسخ خواهیم داد.
وضوح تصویر
اولین و مهم‌ترین نکته در نمایشگرهای مخصوصِ بازی وضوحِ نمایش است. امروزه، وضوح در نمایشگرهای مخصوص بازی بدین شرح است:
1080 پیکسل ﴿Full HD﴾
1440 پیکسل ﴿QHD/2K﴾
2160 پیکسل ﴿UHD/4K﴾
وضوح بالاتر به معنای تعداد پیکسل بیش‌تر است که، در نتیجه، موجب جزئیات تصویرِ بهتر و شفافیت تصویرِ بالاتر می‌شود. اما بزرگ‌ترین مانعی که مصرف‌کنندگان را از نمونه های QHD و UHD بازمی‌دارد محدودیت‌های سخت‌افزاری است. QHD به تدریج جای خود را باز می‌کند، بدین ترتیب که تجهیزات میان‌برد بازی در این نمایشگر می‌تواند … ثابت را در آن وضوحِ تصویر حفظ کند. قضیه در مورد UHD کاملا متفاوت است، از این نظر که، قوی‌ترین GPUها می‌توانند بیش از 30 FPS را بفرستند و امید می‌رود که این عدد به ۶۰ برسد.
بنا به آن‌چه در بالا گفته شد، پیش از تصمیم‌گیری برای وضوح مناسب، به قدرت GPU خود توجه کنید و تصمیم بگیرید که برای شما کارکرد مهم‌تر است یا کیفیت تصویر. در بیش‌تر موارد، ما وضوح بالاتر را ﴿UHD یا QHD ﴾ به دلیل دوام بیش‌تر توصیه می‌کنیم.
نرخ تازه‌سازی
نرخ تازه‌سازی در نمایشگر را با هرتز می‌سنجند و تعداد دفعاتی را می‌سنجد که نمایشگر می‌تواند در هر ثانیه، تصویر نمایش‌داده شده را تازه‌سازی کند. این شاخص همچنین تعیین می‌کند که نمایشگر چند فریم در ثانیه نمایش می‌دهد.
نرخ تازه‌سازی نمایشگرها بدین ترتیب است:
باید به یاد داشت که نرخ تازه‌سازیِ بالا هیچ نتیجه‌ای ندارد مگر آن‌که GPU شما بتواند در هر ثانیه، تعداد فریم‌های کافی بفرستد.
بنابراین، قبل از تصمیم‌گیری برای نمایشگر 144 هرتزی یا 240 هرتزی، مطمئن شوید کارت گرافیت شما می‌تواند بازی‌های شما را با تعداد فریمِ بالا اجرا کند.
هم‌زمان‌سازیِ تطبیقی
اگر می‌خواهید در زمان بازی، تصویر تکه‌تکه نباشد یا باید هم‌زمان‌سازیِ آزاد را در نظر بگیرید یا هم‌زمان‌سازیِ جی[4]. بسیاری از نمایشگرهای جدیدترِ مخصوص بازی یکی از این دو هم‌زمان‌سازی را دارند. پس، به این مهم توجه کنید.
هم‌زمان‌سازیِ آزاد از نوع AMD هزینه‌ی اضافه‌ای به قیمت پایه نمی‌افزاید و تنها با کارت گرافیت AMD سازگار است، در حالی که، هم‌زمان‌سازیِ NVIDIA مستلزم اضافه‌پرداختی در حدود ۱۵۰-۱۰۰ دلار است و فقط با کارت گرافیت NVIDIA سازگاری دارد.
هر یک از این فناوری‌ها اساسا موجب رفع تصاویر تکه‌تکه و، در عین حال، کاهش کارکرد می‌شود. ولی این کاهش ناچیز است و به چشم نمی‌آید.
فناوری پَنِل
امروزه، نمایشگرها دوگونه پنل دارند:
TN ﴿ نماتیک پیچ‌خورده ﴾
IPS ﴿ جابجاییِ درون- صفحه‌ای ﴾
پنل‌های نوع دوم کیفیت تصویریِ بهتری دارند، یعنی، بازآفرینیِ رنگ درخشان‌تر و دقیق‌تر، و همچنین، زوایای دیدِ بهتر. مهم‌ترین مزیت پنل نوع اول در کمک به سرعت زمان واکنش است.
زمان پاسخ‌گویی
زمان پاسخ‌گوییِ پیکسل را با میلی‌ثانیه می‌سنجند و این عدد بیانگر زمان لازم برای تغییر رنگ هر پیکسل است.
اما این مسئله چه فایده‌ای برای بازی کردن دارد؟
اصولا، هر چه زمان پاسخ‌گویی کم‌تر باشد، حرکاتِ دوربین نرم‌تر خواهد بود. از سوی دیگر، زمان پاسخ‌گویی بیش‌تر منجر به تاریِ تصویر می‌شود زیرا پیکسل‌ها در حرکاتِ سریعِ دوربین، زمان کافی برای تغییر رنگ ندارند. مسئله‌ی احتمالیِ دیگر تصویرِ سایه‌دار است، اما در واقع، این مشکلی برای تلویزیون‌هاست.
پنل‌های نوع اول زمان پاسخ‌گویی را برای یک میلی‌ثانیه پوشش می‌دهند اما این عدد برای پنل نوع دوم ۴ میلی‌ثانیه است. انتخاب شما از میان این دو، بستگی به این دارد که زمان پاسخ‌گویی را ترجیح می‌دهید یا کیفیت تصویری.
اندازه‌ی صفحه‌ی نمایشگر
اندازه‌ی صفحه مسئله‌ی چندان قابل توجهی نیست چرا که می‌توان از نزدیک آن‌ها را دید و تفاوت‌ها نسبتا جزئی است.
اندازه‌ی صفحه‌ی نمایشگرهای مخصوص بازی از ۲۱ اینچ تا 27 اینچ است زیرا در این اندازه‌ها توازنی میان شفافیت تصویر و راحتی در تماشای آن وجود دارد. صفحه‌های بزرگ‌تر برای تماشا از فاصله‌ی دور کاربرد دارند و صفحه‌های بزرگ‌تر وضوح تصویربیش‌تری دارند.
انتخاب بستگی به خودتان دارد؛ اگر نمایشگر ۱۰۸۰ پیکسلی به کارتان می‌آید حداکثر اندازه‌ی صفحه‌ی نمایشگر شما باید ۲۴ اینچ باشد چون تراکمِ پیکسلِ کم‌تر منجر به الایزینگِ[8] بدشکل در تصویر می‌شود.
رابط ها
